Μέγαρα, 13/4 ξημέρωμα του 1969. Η Αεροπορία Στρατού των Όπλων και των Σωμάτων, ετοιμάζεται να κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα στον τομέα των τακτικών μεταφορών και στη μετέπειτα εξέλιξη της.
Είμαστε στον μήνα Ιανουάριο 1969.
Στο χώρο του 25ου Συνεργείου Επισκευών, στο αεροδρόμιο της Πάχης ο πυρετός έχει ανέβει εδώ και λίγες εβδομάδες. Κιβώτια ξεφορτώνονται από τα φορτηγά με προέλευση τον Πειραιά, που περιέχουν ατράκτους, στροφεία, λοιπά υλικά. Οι συναρμολογήσεις ξεκινούν από το πρωί μαζί με το υπόλοιπο πρόγραμμα της ημέρας και τις λοιπές υποχρεώσεις και συνεχίζονται μέχρι τα μεσάνυχτα.
Φωτογραφία παρμένη από το 1ο τεύχος (Ιανούριος 1971) του περιοδικού ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΠΤΗΣΕΩΝ του ΓΕΣ/ΔΑΣ. Είναι η τελετή απονομής πτυχίων στους νέους χειριστές την 12-9-1970, στη ΣΑΣ.
Τα πρώτα συναρμολογημένα UH-1H που ανήκουν στη ΣΑΣ (Iroquois κατά την Bell, Huey κατά τον Αμερικανικό Στρατό), χωρίς τα ελληνικά call signs και τα εθνόσημα, μόνο με τα μαύρα προειδοποιητικά, σταθμεύουν αρχικά στην πίστα που βρίσκεται μπροστά από την παλιά λέσχη. Ουσιαστικά στον χώρο που είναι μετά την είσοδό του στρατοπέδου ΔΕΛΑΠΟΡΤΑ και ελαφρώς προς τα δεξιά, όπως μπαίνει κάποιος.
Από εκεί εκτελούν τις πρώτες δοκιμές αποδοχής. Γρήγορα τα δέκα (10) πρώτα Huey (ΕΣ601-ΕΣ610) παίρνουν τη θέση τους στις πίστες και στον αέρα του κύκλου του αεροδρομίου. Σε λίγο διάστημα αρχίζουν να οργώνουν τους Ελληνικούς Ουρανούς.
Όλοι βοηθούν όπως μπορούν στο εγχείρημα της ένταξης τους με τα εθνικά μας χρώματα. Ο χρόνος πιέζει και κάθε «βοήθεια» ευπρόσδεκτη. Μου «ανατίθεται» ο σχεδιασμός του Πίνακα Συντήρησης των 10 αυτών Ε/Π, με τις ανάλογες προδιαγραφές. Από το βιβλιοπωλείο στο Μ. Πεύκο που μέναμε, αγοράζω δύο φύλλα χαρτόνι. Χάρακας, μολύβι, γόμα και στρωτά κεφαλαία γράμματα για τα κείμενα και ο πίνακας παίρνει σάρκα και οστά. Φτάνει στο 25ο ΣΕ. Ντύνεται με διαφανές πλαστικό και αναρτάται. Η χαρά μου είναι απερίγραπτη που είμαι και εγώ στο «κόλπο».
Μαθητής της Α’ τάξης του Γυμνασίου Μεγάρων και από το παράθυρο της τάξης μου, που βρίσκεται υψομετρικά αρκετά πιο ψηλά από το Α/Δ, καθημερινά ρίχνω συνέχεια κλεφτές ματιές προς τα ‘κει. Καταγράφω κάθε κίνηση ενώ ο κινητήρας Avco Lycoming T-53-L-13A/B των 1400 hp που κινεί το δίφυλλο στροφείο, με τον πτερυγισμό που δημιουργεί, φουντώνει την φαντασία των νέων εκείνης της εποχής που προσδοκά στην πραγματοποίηση ενός ονείρου, την πτήση με ένα Huey.
Κυριακή του Αγ. Πάσχα, 13-4-1969. Το ΕΣ 601, ετοιμάζεται να προσγειωθεί στη πίστα που κατασκευάσθηκε, μπροστά στο 25ο ΣΕ (Δκτής Φέγγος Β. Υδκτης Αμπατζής Α.), για να υποδεχθεί τα νέα αποκτήματα. Η ώρα είναι περίπου 12:00, το γλέντι γίνεται μέσα στο υπόστεγο, η φωτογραφία έχει τραβηχθεί από τον αείμνηστο κ. Παυλίδη Φώτιο, πολιτικό προσωπικό της ΣΑΣ.
Το ΕΣ 603 στη πίστα του 25ου ΣΕ.
To Olive Drab FS34087 είναι το κυρίαρχο χρώμα των Ε/Π Όπως προαναφέραμε οι πρώτες πτήσεις γίνονται χωρίς την μετέπειτα απόδοση των ελληνικών αριθμών κλήσης με πρώτο το ΕΣ601. Έτσι στο Ημερολόγιο Πτήσεων η καταγραφή τους γίνεται με τα τρία τελευταία ψηφία του S/N. Το 235 είναι το πρώτο που δοκιμάζεται και κατόπιν χαρακτηρίζεται σαν ΕΣ603. Χειριστές, ποιοι άλλοι; Αυτοί που είχαν πάει στην Αμερική (USAAVNS) τους προηγούμενους μήνες και έχουν επιστρέψει με την αμερικάνικη πουλάδα στο στήθος. Ονόματα πολλά. Θα μπορούσα να αναφέρω αρκετά, αλλά ίσως αδικήσω κάποιους με το να τους έχω λησμονήσει.
