Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

Έπρεπε να ντρέπονται οι Ελληνικές κυβερνήσεις για την ψήφο εμπιστοσύνης στους φονιάδες των λαών

Η δυστυχία για την Ελλάδα στους δύσκολους καιρούς που ζούμε είναι ότι χρηματοδοτείται από δυτικούς θεσμούς, αλλά η ανάπτυξη της εξαρτάται και από ανατολικές χώρες.
Θα ξελασπώναμε πολύ πιο εύκολα αν η Δύση μας επέτρεπε να πουλήσουμε τη ΔΕΠΑ, την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και τον ΟΛΘ στον Πούτιν, θα προμηθευόμασταν φθηνότερο φυσικό αέριο αν είχε προχωρήσει ο αγωγός South Stream και θα βουλιάζαμε από περισσότερους Ρώσους τουρίστες αν δεν ήμασταν μέρος του προβλήματος.
Αντί αυτού τι συμβαίνει;

Με αντάλλαγμα να μπορούμε να βγάζουμε στοιχειωδώς το κεφάλι μας έξω από το νερό και με την ελπίδα ενός μεγάλου «κουρέματος» χρέους που θα προκαλέσουν άλλοι, παρακολουθούμε τις εξελίξεις με δεμένα τα χέρια.
Αδύνατον να πουλήσουμε τη ΔΕΠΧ και τα τρένα, απαγόρευση -ούτε να το σκεφτόμαστε- να δώσου-με ελληνικό λιμάνι για τον ελλιμενισμό του ρωσικού στόλου στο Αιγαίο, δυσκολία να επιτύχουμε φθηνότερη ενέργεια.
Έχουμε κάνει λοιπόν την επιλογή να ενσωματωθούμε γεωπολιτικά πλήρως στο άρμα της
αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και δεν χάνουμε -ειδικά η ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών-την ευκαιρία να το δείχνουμε.
Πρώτοι υπερθεματίσαμε σε επίθεση κατά της Συρίας, πρώτοι αποδεχθήκαμε εμμέσως την αναγνώριση της κυριαρχίας του Κοσόβου, το οποίο ανοίγει οσονούπω Γραφείο Συνδέσμου στην
Αθήνα, από τους πρώτους αναγνωρίσαμε το μεταβατικό καθεστώς της Ουκρανίας, ενώ δεχτήκαμε πρώτη φορά από το 1974 εκπρόσωπο  του ψευδοκράτους του Ντενκτάς στην Ελλάδα.
Με βασανίζει ένα ερώτημα: Είναι αυτός ο σωστός δρόμος;
Ο Ψυχρός Πόλεμος ΗΠΑ – Ρωσίας συμπίπτει (όπως προειδοποιήσαμε) με την παρουσία της κολλητής φίλης του πρώην αντιπροέδρου των ΗΠΑ Ντικ Τσένι, Βικτόρια Νούλαντ, σε θέση υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ.
Όσα συμβαίνουν στην αυλή του Πούτιν τα προκαλεί η Δύση για να εμποδίσει την κάθοδο της Αρκούδας στη Μεσόγειο.
Εμείς τι κερδίζουμε όμως με το να είμαστε τα καλά παιδιά;
Αν πράγματι κερδίσουμε ηγετικό ρολό στη διαχείριση των κοιτασμάτων αξίας 250 δισ, ευρώ που υπάρχουν στα χωρικά μας ύδατα και μπορέσουμε έτσι να λύσουμε άπαξ δια παντός το θέμα της ρύθμισης του χρέους μας, τότε καλά κάνουμε και είμαστε οι δεδομένοι της συμμαχίας.
Σε θέματα εθνικού συμφέροντος δεν χωρούν συναισθηματισμοί.
Αν βοηθούν οι Αμερικανοί, με τους Αμερικανούς.
Αν όμως εκείνοι απλώς θέλουν να αρπάξουν το «πλεόνασμα της ενέργειας» έχοντας μας δεμένους με διάφορες αφορμές, τότε υπάρχει θέμα.
Ήδη μας δημιουργούν -για να μας απασχολούν- πάλι μειονοτικά θέματα στον Βορρά.
Στην τελευταία έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ γίνεται αναφορά σε «Έλληνες πολίτες που αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι, Πομάκοι, Βλάχοι, Ρομά, Αρβανίτες ή Μακεδόνες, ορισμένοι εκ των οποίων πρέπει να αναγνωριστούν ως μειονότητες ή ως γλωσσικές μειονότητες”.
Ωραίοι φίλοι!
Μανώλης Κοττάκης
.elthraki.gr