Μια νομοθετική οδηγία για την ενιαία άδεια υιοθετήθηκε στις 24 Μαρτίου από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τους αλλοδαπούς εργαζομένους. Στόχος αυτού του νομοθετικού σχεδίου είναι να απλοποιήσει τις διαδικασίες, τόσο για τους μετανάστες όσο και τους εργοδότες τους, μέσω μιας ενιαίας άδειας διαμονής και εργασίας.
Μια σειρά από δικαιώματα, ανάλογα με εκείνα των πολιτών της Ε.Ε., όπως είναι οι μισθοί, η υγεία και η ασφάλεια στο χώρο εργασίας, ο χρόνος εργασίας και οι άδειες, θα μπορούν να απολαμβάνουν οι εργαζόμενοι που προέρχονται από τρίτες χώρες, αυτοί δηλαδή οι οποίοι δεν είναι υπήκοοι κράτους-μέλους της Ε.Ε. Η προτεινόμενη οδηγία για την "ενιαία άδεια", η οποία τροποποιήθηκε με 311 ψήφους υπέρ, 216 κατά και 81 αποχές, θα μειώσει τη γραφειοκρατία και θα απλοποιήσει τις διαδικασίες για την εισδοχή μεταναστών, οι οποίοι αιτούνται να διαμείνουν και να εργαστούν σε ένα κράτος-μέλος της Ε.Ε.
Σύμφωνα με το νομοθετικό σχέδιο, οι μετανάστες θα μπορούν να αποκτήσουν άδειες εργασίας και διαμονής μέσω μίας μόνο διοικητικής πράξης. Ωστόσο θα εξακολουθεί να αποτελεί εθνική απόφαση το ενδεχόμενο να γίνουν δεκτοί εργαζόμενοι, που προέρχονται από τρίτες χώρες, στο έδαφος και στην αγορά εργασίας ενός κράτους-μέλους, συμπεριλαμβανομένου του αριθμού εισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών. Τα κράτη-μέλη πρέπει επίσης να αναφέρουν στις άδειες διαμονής -και για λόγους καλύτερης παρακολούθησης της μετανάστευσης- τις πληροφορίες σχετικά με την άδεια εργασίας και δεν θα πρέπει να εκδίδουν πρόσθετα έγγραφα.
Ποιοι καλύπτονται από τη νέα νομοθεσία;
Οι νέοι κοινοί ευρωπαϊκοί κανόνες θα πρέπει να ισχύουν για τους υπηκόους τρίτων χωρών που επιθυμούν να διαμείνουν και να εργαστούν σε ένα κράτος-μέλος ή οι οποίοι ήδη διαμένουν νόμιμα σε μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι κανόνες αυτοί δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται για τους εργαζόμενους των πολυεθνικών επιχειρήσεων που έρχονται να εργαστούν σε ένα από τα γραφεία της εταιρείας τους στην Ε.Ε. (ενδοεπιχειρησιακά μετατιθέμενοι εργαζόμενοι). Θα πρέπει επίσης να αποκλειστούν οι εποχικοί εργαζόμενοι. Και οι δύο αυτές κατηγορίες εργαζομένων θα καλυφθούν από νέες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι επί μακρόν διαμένοντες και οι πρόσφυγες, οι οποίοι καλύπτονται ήδη από άλλους κανόνες της Ε.Ε., θα πρέπει επίσης να αποκλειστούν από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας.
Οι ευρωβουλευτές συμφώνησαν ότι η οδηγία δεν θα πρέπει να καλύπτει τους υπηκόους τρίτων χωρών, οι οποίοι είναι αποσπασμένοι. Ξεκαθαρίζουν, όμως, ότι αυτό "δεν πρέπει να παρεμποδίζει τους υπηκόους τρίτων χωρών, που διαμένουν νομίμως και εργάζονται νομίμως σε ένα κράτος-μέλος της Ε.Ε. και αποσπώνται σε άλλο κράτος-μέλος της ΕΕ, από το να συνεχίζουν να απολαύουν ίσης μεταχείρισης σε σχέση με τους υπηκόους του κράτους-μέλους καταγωγής, όσο διαρκεί η απόσπασή τους".
Ίση μεταχείριση με λιγότερους περιορισμούς
Ίση μεταχείριση με λιγότερους περιορισμούς
Τα κράτη-μέλη θα μπορούν να περιορίζουν την πρόσβαση στην κοινωνική ασφάλιση, χωρίς να περιορίζονται, όμως, τα δικαιώματα αυτά για τους εργαζόμενους που κατέχουν θέση απασχόλησης ή που απασχολούνταν για κατώτατο διάστημα 6 μηνών και που έχουν δηλωθεί ως άνεργοι.
Σε ό,τι αφορά τις οικογενειακές παροχές, τα κράτη-μέλη θα μπορούν επίσης να αποφασίσουν τον περιορισμό τους, χορηγώντας αυτές τις παροχές μόνο στα άτομα στα οποία έχει χορηγηθεί άδεια να εργαστούν στην επικράτεια κράτους-μέλους για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των έξι μηνών.
Οι αλλοδαποί εργαζόμενοι θα είναι σε θέση να διεκδικήσουν φορολογικά πλεονεκτήματα, "περιορίζοντας την εφαρμογή σε περιπτώσεις στις οποίες ο καταχωρισμένος ή o συνήθης τόπος διαμονής των μελών της οικογένειας, για τα οποία ζητούνται επιδόματα, βρίσκεται εντός της επικράτειας του οικείου κράτους-μέλους".
Οι εργαζόμενοι που προέρχονται από χώρες εκτός της Ε.Ε., θα μπορούν να λαμβάνουν τη σύνταξή τους, όταν επιστρέψουν πίσω στην πατρίδα τους, υπό τις ίδιες συνθήκες και με τους ίδιους συντελεστές όπως οι πολίτες των οικείων κρατών-μελών όταν μεταβαίνουν στην εν λόγω τρίτη χώρα.
Τα κράτη-μέλη θα μπορούν να περιορίζουν την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες που προσφέρονται στο κοινό, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών στέγασης, επιτρέποντας την πρόσβαση αυτή μόνο στους εργαζομένους τρίτων χωρών, οι οποίοι κατέχουν θέση απασχόλησης.
Το δικαίωμα στην παροχή επαγγελματικής κατάρτισης και εκπαίδευσης θα μπορούσε να περιοριστεί, παρέχοντάς το μόνο στους εργαζόμενους ή σε αυτούς που εργάζονταν έως προσφάτως. Τα άτομα που διαμένουν στην Ε.Ε. για να σπουδάσουν, θα πρέπει να αποκλειστούν, ενώ οι εργαζόμενοι που επιθυμούν να πάρουν κάποιο πτυχίο, το οποίο δεν συνδέεται άμεσα με τη θέση εργασίας τους, μπορεί να υποχρεούνται να αποδείξουν τη γλωσσική τους επάρκεια.
Επόμενα βήματα
Οι τροπολογίες που εγκρίθηκαν από τους ευρωβουλευτές θα εξεταστούν τώρα από τους Υπουργούς Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων των κρατών-μελών της Ε.Ε. Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο νομοθετούν επί ίσοις όροις σε νομικά θέματα που αφορούν στη μετανάστευση. Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιρλανδία και η Δανία δεν συμμετέχουν στη θέσπιση της παρούσας οδηγίας.
