῾Η ἐμφάνιση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στούς Γνησίους ᾿Ορθοδόξους ἦταν στήριγμα, θεία ἐπιβράβευση τοῦ δύσκολου ἀγώνα ὑπέρ τῆς διαφυλάξεως τῶν πατρόων παραδόσεων. Πάνω ἀπό δύο χιλιάδες ἦσαν οἱ πιστοί, οἱ ὁποῖοι "ἰδίοις ὅμμασι" εἶδαν καί ἐθαύμασαν τό συγκλονιστικό θαῦμα. ῾Ο μακαριστός ᾿Επίσκοπος Πενταπόλεως, κυρός Καλλιόπιος, στήν μνημειώδη καί μοναδική γιά τήν ἱστορία τοῦ ἱεροῦ ἀγῶνος, σειρά τῶν "ΠΑΤΡΙΩΝ", καταγράφει μεταξύ ἄλλων καί ὀρισμένες χαρακτηριστικές μαρτυρίες, ἀνθρώπων, πού ἦσαν ἐκεῖ, ἀψευδεῖς, αὐτόπτες μάρτυρες τῆς θαυματουργικῆς ἐμφανίσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στόν ᾿Αττικό οὐρανό.
᾿Εξόχωςἐνδιαφέρουσα καίσημαντικήεἶναιἡμαρτυρία τοῦ ᾿ΙωάννηΓλυμμῆ. ῏Ηταν ἕνας ἀπό τούς ἄνδρες τῆς χωροφυλακῆς, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀνέβη στούς πρόποδες τοῦ ῾Υμηττοῦ γιά νά συλλάβουν τόν ἱερέα τόν εὐλαβέστατο παπα-Γιάννη Φλῶρο καί νά ἐμποδίσουν ἔτσι τήν τέλεση τῆς ἀγρυπνίας. [...]
῞Οπως εἶπε ὁ μακαριστός ᾿Ιωάννης Γλυμμῆς, ὄντως ἔγινε ἔνορκη ἀνάκρισις διά τό θαῦμα. ῾Ο τότε ὅμως ὑπουργός τῶν ἐσωτερικῶν, τήν ἀπέκρυψε ἀπό τήν δημοσιότητα.
῾Η μακαριστή γερόντισσα Εὐθυμία, Καθηγουμένη τῆς ῾Ιερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, στήν Πάρνηθα ᾿Αττικῆς, ἐξιστορεῖ κατά τρόπον γλαφυρόν, ὅσα ἀξιώθηκε νά δεῖ μέ τά παιδικά τότε μάτια της, τήν εὐλογημένη ἐκείνη νύκτα. «Θυμᾶμαι τή βραδιά ἐκείνη τοῦ 1925, σάν νά'ναι τώρα. Κάναμε ἀγρυπνία στόν ῞Αγιον ᾿Ιωάννη τόν Θεολόγο. Εἶχε ἔλθει πολύς κόσμος ἀπό Μέγαρα, Κούλουρη, ᾿Ελευσίνα καί Μάνδρα. Στίς 11 καί μισή περίπου οἱ περισσότεροι ἦταν ἔξω ἀπό τό ἐκκλησάκι, ἐνῶ ὁ παπα- Γιάννης καί λίγοι ἀπό μᾶς εἴμαστε μέσα. Ξαφνικά ἐκεῖ πού ὁ ψάλτης διάβαζε μέ δυνατή φωνή τήν ὡραία ὁμιλία πού ἀρχίζει μέ τό «πάλιν ἑορτήν καί πάλιν πανήγυρις» ἀκούσθηκαν φωνές ἀπό τό πλῆθος πού ἔλεγαν «ὁ Σταυρός!.. ὁ Σταυρός!..». ᾿Εμεῖς ὅμως μέσα δέν ξεκαθαρίσαμε καλά τί ἔλεγαν καί νομίσαμε, ὅτι φώναζαν ὁ στρατός, ὁ στρατός! ᾿Αμέσως λοιπόν, χωρίς κι' οἱ ἴδιοι νά τό καταλάβουμε πώς, ντύσαμε τόν παπά μέ Κουλουριώτικα ρούχα, μαντίλα καί φούστα. ῎Ετσι, καί νά τόν ἔβλεπαν, ἦταν ἀδύνατον νά τόν πιάσουν. Οἱ φωνές ὅμως ἀπ' ἔξω ἐξακολουθούσαν δυνατές γι'αὐτό βγήκαμε καί ἐμεῖς ἔξω. ᾿Αλλ' ἐκεῖ πού μέ συγκίνηση καί γονατιστοί παρακολουθούσαμε τό θαυμάσιο, νά σου καί πλησιάζουν οἱ χωροφύλακες μέ τόν μακαρίτη τόν Παπαγεωργίου ἐπικεφαλῆς. Μόλις εἶδαν τόν Σταυρό γονάτισαν. Κι' αὐτοί πού ἦταν διώκτες φοβεροί, ἔγιναν, ὑπέρμαχοι τῆς ὀρθοδοξίας».
᾿Από τήν παράθεση αὐτῶν τῶν τόσο συγκινητικῶν μαρτυριῶν, ἀνθρώπων πού ἀξιώθηκαν τέτοιας μεγάλης τιμῆς, νά εἶναι μάρτυρες ἀψευδεῖς τῆς θαυματουργικῆς ἐμφανίσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, δέν θά μποροῦσε νά ἀπουσιάζει ἡ μαρτυρία τοῦ μακαριστοῦ ᾿Ηλία ᾿Αγγελοπούλου. Τοῦτο, διότι ἦταν ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος, σέ μιά τυχαῖα συνάντησή του μέ τόν μακαριστό πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομον, μέ τήν ἁπλότητά του, τόν αὐθορμητισμό καί κυρίως μέ τόν ἔνθερμο ζήλο του, ἔδωσε οὐσιαστικά στόν ἀγωνιστή Ποιμενάρχη τήν ἀφορμή γιά ἕνα ἔντονο προβληματισμό, πού κατέληξε στήν ὁμολογία τοῦ ῾Ιεροῦ ἀγῶνος τῶν Γνησίων ὀρθοδόξων καί τήν ἀνάληψη τῆς ποιμαντορίας τους. Νεαρός λοιπόν, 18 ἐτῶν τότε, εὑρισκόταν κι ἐκεῖνος στούς πρόποδες τοῦ ῾Υμηττοῦ, τήν ἀνεπανάληπτη ἐκείνη νύχτα τῆς 13ης πρός 14ην Σεπτεμβρίου 1925, γιά τήν ὁποία ἀναφέρει·
«῎Ημουν τότε 18 ἐτῶν. Μαζί μέ τήν μακαρίτισσα τήν μητέρα μου πήγαμε τό βράδυ ἐκεῖνο, ν' ἀγρυπνήσωμε στό ἐρημοκκλήσι τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου τοῦ Θεολόγου, πού βρίσκεται στούς πρόποδες τοῦ ῾Υμηττοῦ. Εἴχαμε ἑτοιμαστεῖ μάλιστα νά μεταλάβωμε. Περί τίς 11 καί μισή, ἐνῶ ψαλλόταν, ἄν θυμᾶμαι καλά, ὁ μέγας ἑσπερινός τῆς ἑορτῆς τῆς ῾Υψώσεως, ἔγινε στόν οὐρανό ἡ ἐμφάνισις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. ῏Ηταν τόσο δυνατό τό φῶς του, πού ἐφωτίσθη ὁλόκληρος ἡ περιοχή. ῞Ολοι γονατίσαμε προσευχόμενοι καί δέν χορταίναμε νά βλέπωμε τό θεῖο αὐτό Δῶρο. Χαρακτηριστικά θυμᾶμαι ἕναν τυφλό, πού ἦταν δίπλα μου καί ἔχοντας τά κλειστά μάτια του στραμμένα πρός τόν οὐρανό ἐφώναξε μέ σπαρακτική φωνή τό "Κύριε ᾿Ελέησον"».
Τά δημοσιεύματα τῶν ἐφημερίδων, οἱ συγκλονιστικές καί συγκινητικές συνάμα περιγραφές τῶν αὐτοπτῶν μαρτύρων, δημιούργησαν σάλο ἀνά τήν ῾Ελλάδα. Κι αὐτός ὁ Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, ὁ ἄνθρωπος πού προκάλεσε τό ἡμερολογιακό σχῖσμα, θορυβήθηκε τόσο πού ἔκανε τό πᾶν γιά νά κρατήσει σιωπηλές τίς ἐφημερίδες. Δέν πέτυχε ὅμως τήν ἀπόλυτη σιγή. ᾿Εκτός ἀπό τήν ἐφημερίδα "ΣΚΡΙΠ", πού πρώτη δημοσίευσε τήν εἴδηση τοῦ θαύματος, τήν ἑπομένη ἡμέρα καί μιά ἄλλη ἐφημερίδα, ἡ "ΕΛΛΗΝΙΚΗ" ἀναφέρθηκε στό γεγονός. ῞Ενα ἀκριβῶς χρόνο ἀργότερα μετά τήν θαυματουργική ἐμφάνιση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, στίς 15/28-9-1926, τήν ἑπομένη τῆς ἑορτῆς τῆς ῾Υψώσεως, ἡ ἐφημερίδα "ΕΛΛΗΝΙΚΗ" δημοσίευσε κι αὐτή μέ τή σειρά της, τό θαῦμα πού πρίν ἀπό ἕνα χρόνο εἶχε συμβεῖ καθώς καί ἀναπαράσταση, πιστή στίς περιγραφές τῶν αὐτοπτῶν μαρτύρων, τοῦ φωτεινοῦ Σταυροῦ· νά καταυγάζει μέ τό λαμπρό λευκό του φῶς,ὁλόκληρη τή περιοχή γύρω ἀπό τό μονίδριον τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου τοῦ Θεολόγου στόν ῾Υμηττό.
.jpg)
