ο Πρόεδρος της Ρουμανίας κ. Τραϊάν Μπασέσκου, επισκέφθηκε αυτές τις μέρες το Άγιον Όρος.
Ο Πρόεδρος της Ρουμανίας κ. Μπασέσκου κατά την επίσκεψη του στο Περιβόλι της Παναγίας, επισκέφθηκε πρώτα την πρωτεύουσα του Αγίου Όρους (Καρυές), όπου εκεί προσκύνησε την εικόνα του Άξιον Εστί στον Ιερό Ναό του Πρωτάτου.
Αγιορείτης Μοναχός, μιλώντας στην «Romfea.gr», μας ενημέρωσε ότι ο Πρόεδρος της Ρουμανίας, αμέσως μετά την προσκύνηση στο Πρωτάτο, μετέβη στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας, η οποία χρονολογείται από το 963.Τέλος, μας ενημέρωσε ότι ο Ρουμάνος Πρόεδρος κ. Μπασέσκου, συναντήθηκε και με μοναχούς της Ρουμάνικης Σκήτης του Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστή, η οποία ανήκει στην Ιερά Μονή Μεγίστης .
Ο Πρόεδρος της Ρουμανίας κ. Μπασέσκου κατά την επίσκεψη του στο Περιβόλι της Παναγίας, επισκέφθηκε πρώτα την πρωτεύουσα του Αγίου Όρους (Καρυές), όπου εκεί προσκύνησε την εικόνα του Άξιον Εστί στον Ιερό Ναό του Πρωτάτου.
Αγιορείτης Μοναχός, μιλώντας στην «Romfea.gr», μας ενημέρωσε ότι ο Πρόεδρος της Ρουμανίας, αμέσως μετά την προσκύνηση στο Πρωτάτο, μετέβη στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας, η οποία χρονολογείται από το 963.Τέλος, μας ενημέρωσε ότι ο Ρουμάνος Πρόεδρος κ. Μπασέσκου, συναντήθηκε και με μοναχούς της Ρουμάνικης Σκήτης του Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστή, η οποία ανήκει στην Ιερά Μονή Μεγίστης .
Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΡΟΥΜΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ .
Παραμένοντες σταθεροί εις την πίστιν των Αγίων Πατέρων της Ορθοδοξίας, γινόμεθα σήμερον φορείς του λόγου των περισσοτέρων μοναχών και μοναζουσών της Ρουμανίας, οι οποίοι είναι κατά του Οικουμενισμού, μεταφέροντες την επιθυμίαν ενότητος εις την Ορθοδοξίαν και της αληθινής μαρτυρίας των Αποστολικών Παραδόσεων των Αγίων Πατέρων, δια να παρουσιάσωμεν εις τους Ορθοδόξους πιστούς απανταχού της Οικουμένης, ότι η αίρεσις του Οικουμενισμού επιδιώκει να υποσκάψη την Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν.Η υποκρισία δια της οποίας ριζώνεται ημέραν καθ' ημέραν εις την ζωήν μας η νοοτροπία της νέας εποχής είναι απερίγραπτος. Υπό την μάσκαν της ανθρωποκεντρικής αγάπης και όχι της αγάπης του Χριστοκεντρικού Ουμανισμού, ο Οικουμενισμός, δια μέσου της προαγωγής του συγκρητισμού, του θρησκευτικού σοσιαλισμού και των συμπροσευχών μετ' άλλων θρησκειών και Χριστιανικών ομολογιών, επιθυμεί, ένεκα της μεγάλης ταύτης αποστασίας, να εγκαθιδρύση την βασιλείαν του Αντιχρίστου επί της γης. Ο μεγαλύτερος πειρασμός είναι ότι το πονηρόν πνεύμα επιζητεί διακαώς να αποσπάση ημάς εκ της Ορθοδοξίας και να μας κάνη εργάτας του νέου βαβυλωνιακού ναού, δια την υλιστικήν βασιλείαν του Αντιχρίστου αυτού του κόσμου.Πριν να κάνωμε την οποιανδήποτε κρίσιν εις τα της Πίστεως, πρέπει να μη παραθεωρήσωμεν τας μαρτυρίας των προγόνων ημών, οι οποίοι εγνώριζον να διεξάγουν «τον καλόν αγώνα» και να νικούν μέχρι το τέλος:
Οι Άγιοι Προφήται, Ευαγγελισταί, Απόστολοι, Ιεράρχαι, Ομολογηταί, Μάρτυρες και Όσιοι δια μέσου των αιώνων και από κάθε τόπον, ομοφώνως ομολογούν δια την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, ότι είναι η Νύμφη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η Κιβωτός της σωτηρίας.Πιστεύοντες ακραδάντως όλα τα ανωτέρω, ήλθομεν και ημείς από την Ρουμανίαν, ως εκπρόσωποι του Ορθοδόξου μοναχισμού μας, να παρουσιάσωμεν με σαφήνειαν πώς εκδηλώνεται ο Οικουμενισμός εις την Ρουμανίαν και να εύρωμεν τας ρίζας δια των οποίων εφύτρωσε και εβλάστησεν αυτό το αιρετικόν δένδρον επάνω εις τα τείχη της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.Βάσει ιστορικών δεδομένων η επίσημος και «νόμιμος» προσχώρησις της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρουμανίας εις το Παγκόσμιον Συμβούλιον Εκκλησιών εγένετο το 1964, μαζί με άλλας Εκκλησίας, οι οποίες ήσαν υπό την αιχμαλωσίαν του μεσουρανούντος τότε κομμουνιστικού καθεστώτος. «Όμως δια να έχωμεν μίαν καθαράν εικόνα του παρόντος, θα παρουσιάσωμεν ενώπιόν σας τους ουσιαστικούς παράγοντας, οι οποίοι ώθησαν την Ορθόδοξον Ρουμανικήν Εκκλησίαν δια να πάρη την απόφασιν εντάξεώς της εις το Παγκόσμιον Συμβούλιον των Εκκλησιών. Κατ' αυτόν τον τρόπον θα ημπορέσωμεν να ίδωμεν αντικειμενικώς και αμερολήπτως την σημερινήν κατάστασιν του Οικουμενισμού εις την Ρουμανίαν.Η περίοδος από του 13ου έως και του 18ου αιώνος θεωρείται δια την Ρουμανικήν Ορθοδοξίαν ο χρυσούς αυτής αιών, καθ' όσον σειρά ευσεβών ορθοδόξων Ηγεμόνων ηγωνίσθησαν εις το πλευρόν του Κλήρου δια την προστασίαν της Εκκλησίας και την διαφύλαξιν του Χριστιανικού μας γένους από την υποδούλωσιν εις τους Τούρκους και εις τους Λατίνους. Αυτό συνέβη διότι η αγάπη τους προς το Έθνος ήτο η ίδια με την αγάπην προς τον Χριστόν και την Εκκλησίαν.
Επί πλέον η ζωή τους ήτο ένα υποδειγματικόν παράδειγμα και μία ορθόδοξος μαρτυρία της εν Χριστώ ζωής, η οποία παραμένει ζωντανή μέχρι σήμερον εις την συνείδησιν των ορθοδόξων Χριστιανών της χώρας μας.Όμως οι μεγαλύτερες μεταβολές επάνω εις τα εκκλησιαστικά πράγματα εσημειώθησαν εις το μέσον του 19ου αιώνος, δια των ρουμάνων «διαφωτιστών», οι οποίοι όντες ρουμάνοι ορθόδοξοι μετέβησαν εις την Δύσιν, εισήλθον εις τας τάξεις της μασονίας, εσπούδασαν εις τας σχολάς της Αναγεννήσεως και επιστρέφοντες εις την Ρουμανίαν έφερον το ουμανιστικόν πνεύμα της Δύσεως. Το πνεύμα τούτο ήτο και είναι καταφανώς εναντίον της Εκκλησίας του Χριστού, το οποίον παντοιοτρόπως την πολεμεί με σκοπόν να την απομακρύνη από τας Πατερικάς της Παραδόσεις και τον πλούτον της Θεολογίας της.
.jpg)
